XXI - Olsan
Olsan.
En temiz takımım üzerimde olurdu.
Köşe başındaki kadından alırdım demetini.
Ayağımdaki kunduranın çıkardığı ses hızlanırdı
adımlarım koşar olurdu...
Bozulur diye saçlarımı rüzgardan sakınırdım.
Elim, sokağındaki köpeğin başını okşardı.
Merdivenleri gözüm kesmese bile üçer beşer çıkardım.
Gülüşüne kavuşunca, dudaklarına ilişirdim.
Gerdanından aşağı, gözlerimden hasretlik akıtırdım.
Gözlerim, allanıp pullanan yanaklarından entarine deyin süzerdi.
İçmeden sarhoş ederdin.
Olsan.
Ne pare pare silinirdi zaman
Ne de ben bunu dert edinirdim.
Olsan.
Toprağına düşüremediğim çiçekleri, satır aralarında kurutmazdım.
Olsan.
Öldün diye satırlara ağlamazdım.
Yorumlar
Yorum Gönder
Görüşlerin, bu şiirin bir parçası gibi olacak. Bekliyorum.