XLV - Şefkati Sevgi Sanmak

Mahiyeti belli olmayan bir tüccar,

çıka geldi ikindi vakti.

Nezaket kumaşından bir gömleği vardı;

şefkat tohumunu çıkardı cebinden.

Tarumar topraklarıma "sevgi" diye ekiverdi.

O gün bugündür, her şefkati sevgi sanırım.