XXVII - Tecrübenin Gölgesinde Yeni Bir Sevgi
Savaşmayı öğrendiğim bir ömrün tam ortasında
nasıl olur da savunmada beklememi bekleyebilirsin.
Benim bildiğim, her şeyi göğüslemek iken
bana sunduğun konforu nasıl kanıksarım bir anda.
Bütün tecrübelerimi bir yana bırakıp
hiçbirine ihtiyaç duymayacağım bir sevgi dilini
çarçabuk öğrenmem mümkün mü?
Benimki
yalın ayak geçtiğim dikenli yolları unutup
çiçekli bir yolda en güzel pabuçlarımla yürümeye çalışmak.
Tereddüt etmeden, korkmadan, düşünmeden...
Yanlışı tecrübe edip ders çıkaramamak mıdır yaptığım ?
Doğru yolda yürürken tecrübelerimin verdiği korkuyu öylesine, birdenbire çıkarıp atabilir miyim üzerimden?
Yorumlar
Yorum Gönder
Görüşlerin, bu şiirin bir parçası gibi olacak. Bekliyorum.